Для тэрыторыі запаведніка вядома больш за дзве тысячы відаў раслін. З іх: сасудзістых - 822, мохападобных - 216, грыбоў - 464, багавіння - 317, лішайнікаў - 261.
Сасудзістыя расліны з'яўляюцца найбольш вывучанай для запаведніка групай. У іх ліку - 5 відаў плауновидных, 6 – хвашчоў, 16 – папоротниковидных, 3 – голанасенных і 783 – пакрытанасенных раслін. Самымі шматлікімі ў краявідным дачыненні да (прадстаўлены 26-79 відамі) - з'яўляюцца 10 сямействаў (астравыя, мятлiкавые, асаковыя, бабовыя, ружакветныя, ясноткавыя, залознiкавыя, гваздзiковыя, крыжакветныя і люцiкавыя), якія складаюць 55% відавога і 51% радавога складу флоры. Згодна з схеме геаграфічных элементаў флоры пануючае становішча ў флоры Бярэзінскага запаведніка займаюць барэяльныя і умераныя віды, характэрныя для тайговай і шырокалісцева-лясной падзоны. Яны ўдзельнічаюць у складанні лясных, балотных, прыбярэжных і лугавых эколага-фларыстычных комплексаў, раслінных супольнасцяў і фармацый. Параўнальна шмат у запаведніку адвентивных (заносных) відаў – 6%. У асноўным гэта - пустазелле на палях і расліны, якія растуць у парушаных і рудэральных месцапражываннях.
На тэрыторыі запаведніка растуць віды, мяжа арэала якіх праходзіць у межах Беларусі. Так, у паўночнай мяжы распаўсюджвання тут знаходзяцца жаўтазель красильный і арніка горная, а за паўночна-ўсходняй мяжой суцэльнага распаўсюджвання расце булавоносец сівы. На паўднёвым мяжы спарадычныя распаўсюджвання знаходзяцца асака плевельная і асака двусемянная. У паўднёвай частцы арэала паблізу межаў суцэльнага распаўсюджвання выяўленыя плаун-баранец і фегоптерис злучае. За паўднёвай мяжой сустракаюцца водяника чорная, бяроза карлікавая і асака похвенны. За паўднёва-ўсходняй мяжой расце лук мядзведжы, за паўднёва-заходняй – манник літоўскі. На ўсходняй мяжы арэала ў ізаляваных месцазнаходжаннях сустракаюцца: граздоўнік ромашколистный, пузырник судэцкае, многоножка звычайная, гидрилла мутовчатая, альдрованда пакунку пад плястыкавым.